Het grote verschil met de meeste bedrijfstakpensioenregelingen zoals we ze nu kennen is dat er niet langer een pensioengarantie wordt gegeven. Op dit moment wordt er premie betaald en staat in principe vast hoe hoog het pensioen is op de pensioenleeftijd. De WTP stapt van deze garantie af. Werkgever en werknemer leggen premie in en pas op de pensioendatum is duidelijk hoe hoog het pensioen zal zijn. Voorstanders van de WTP stellen dat in goede tijden het pensioen sneller zal stijgen dan nu het geval is. Tegenstanders zeggen dat het risico dat het tegenvalt groter is dan nu. Als de economie goed gaat, stijgen de pensioenen relatief snel. Gaat het minder, dan is er een daling. Overigens is het zo dat de centrale werkgeversorganisaties en de vakbonden de nieuwe pensioensystematiek uitgedacht hebben. De politiek heeft het overgenomen en maakt er wetgeving van.

Het lijkt erop dat de risico’s in het nieuwe stelsel toenemen. In zeker zin is dat ook zo, maar er zijn enkele mechanismen ontworpen die een sterke dalingen voorkomen. De WTP kent twee pensioencontracten: een solidair contract en een flexibel contract. Het solidaire contract gaat nog in hoge mate uit van solidariteit en kent een solidariteitsreserve. Dit is een buffer voor het opvangen van economische schommelingen de het pensioenresultaat beïnvloeden. Het flexibele contract kent geen reserve.

Voor zowel de regeling in de verblijfsrecreatie (Pensioenfonds Recreatie) als in de jachtbouw en watersport (Pensioenfonds BPFV) hebben HISWA-RECRON en de vakbonden besloten voor een solidair contract te kiezen. Daarnaast heeft men vooralsnog afgesproken dat de huidige premie – 21,8% voor de verblijfsrecreatie en 28,6% voor de jachtbouw en watersport – in de nieuwe regelingen ongewijzigd blijft. Dat lijkt op het eerste gezicht een logische keuze, maar waar werkgevers en werknemers zich onder meer mee geconfronteerd zien is de vraag hoeveel van deze percentages voor de solidariteitsreserve bestemd moet zijn en wat er dan overblijft voor de pensioenopbouw. Wordt er gekozen voor een groot potje voor als het tegenvalt of wordt liever de kans genomen om een hoger pensioen op te bouwen? Om richting te geven aan werkgevers en werknemers bij de beantwoording van deze vraag, worden er  onder de deelnemers zogenaamde risico-preferentie onderzoeken gehouden. Dan wordt aan de deelnemer gevraagd hoeveel risico hij wil nemen met zijn pensioenpremie. Deze premie wordt immers belegd. Vaak laten de uitkomsten zien dat werknemers redelijk risico-avers zijn, d.w.z. kiezen voor zekerheid.

Naast het vraagstuk van de solidariteitsreserve ligt ook het nabestaandenpensioen op tafel. De WTO voorziet in een plicht om binnen de pensioenregeling een nabestaandenpensioen te hebben. Deze keert inkomen uit na het overlijden van de werknemer. Maar hoeveel heb je hiervoor over? Hierbij speelt onder meer of het een jong pensioenfonds is, d.w.z. met veel jonge deelnemers, die vaak een partner hebben die ook werkt en een eigen inkomen heeft, of dat de populatie al wat ouder is en waarbij partners niet of minder dan full-time werken.

Door dit soort vragen één voor één af te werken ontstaat er uiteindelijk een compleet contract dat in alle pensioengerelateerde kwesties voorziet. Naar verwachting zal eind 2023 voor de verblijfsrecreatie het solidaire contract volledig uitgewerkt zijn en zal het aan de leden van HISWA-RECRON worden voorgelegd. Voor de jachtbouw en de watersport zal naar verwachting in 2024 besluitvorming plaatsvinden.

Bij de inbreng in de pensioenbesprekingen met de vakbonden maakt HISWA-RECRON veelvuldig gebruik van de inbreng van de cao commissies die HISWA-RECRON kent voor de verblijfsrecreatie en de watersport en jachtbouw.