De corona-uitslag voor onze branche was positief te noemen. Na de uitbraak van de pandemie hield iedereen zijn adem in maar toen mensen ontdekten dat een boot een prima bubbel is, nam de vraag naar alles wat drijft spectaculair toe. We hadden zogezegd het tij mee.

Ik hoor en lees de laatste tijd veel over polycrisis: het in elkaar grijpen van meervoudige crises. Het gaat niet alleen om een klimaatcrisis, maar ook om een sociale crisis, een politieke crisis. De uitdagingen waar de maatschappij voor staat zijn niet alleen complex, ze raken ons allemaal en zijn niet op te lossen met een ‘quick fix’. Vooral ondernemers voelen dit: enerzijds zitten ze gevangen in de concurrentieslag om de consument, anderzijds moeten ze voldoen aan nieuwe regels en wetten.

Tip: luister voor je deze blog leest naar het lied ‘Anne-Fleur Vakantie’ van Roxy Dekker. Voor wie het niet kent: het is een hit op TikTok met miljoenen views. Het gaat over een Anne-Fleur, wat staat voor meisjes die ogen als kakkers en doen alsof ze uit het Gooi komen. Ze gaat op vakantie naar Ibiza en zet daar de bloemetjes buiten: met een lawa (lange wandeling) en esma’s (espresso martini).

Na een explosie van overnames door Franse partijen lijkt de rust in vakantieparkenland te zijn wedergekeerd. Tal van de inmiddels overgenomen parken zijn in herstructurering en deze parken worden in no-time aangepast aan het nieuwe businessmodel. Vaak volgens een vast patroon van eenzelfde accommodaties en producten, aangevuld met een spetterende zwembeleving met dito kleuren.

De laatste tijd vind je met regelmaat filosofen die elke vorm van belasting heffen categorisch afwijzen. De argumenten die daarbij worden genoemd, zijn onder andere een inbreuk op de vrijheid van het individu, de dwang, intimidatie en verkwisting. Zij worden belastinganarchisten genoemd. Alhoewel ik enige sympathie voel, heb ik desalniettemin een liberaal oog voor het heffen van belasting voor gemeenschappelijke financiering ten behoeve van de sociale rust, armoedebestrijding, onderwijs, veiligheid en daarmee het vergroten van het geluk van burgers. Daartoe behoort ook het recht op recreëren. Maar er zijn grenzen.

Nederlanders zijn vaak trots op hun land. Innovatief, relatief inclusief, meertalig, goed georganiseerd, prachtige sportprestaties en van betekenis in de wereldeconomie. Maar als inwoner en insider verbaas ik me eigenlijk hoe we dat voor elkaar krijgen. Met 342 gemeenten, 21 waterschappen, 12 provincies en 12 ministeries die - zeker op het gebied van watersport en recreatie - allemaal het eigen het wiel uitvinden. Ruim 2.200 bestuurders nemen besluiten over onze sector zonder experts of ondernemers te raadplegen die dit wiel moeten laten draaien. Nederland is groot in chaos.

Nog nooit is de herinrichting van ruimte zo’n hot topic als nu. Een complexe opgave waarbij elke sector zijn belang kenbaar maakt. Met daarbij de problemen op de woningmarkt. Recreatieondernemers hebben in bepaalde gebieden al jarenlang te maken met beperkingen. Ruimtelijke plannen of visies dwarsbomen uitbreiding of innovatie. Daarbij komt de roep om kernnatuur nog meer te beschermen. In veel gevallen zijn innovaties van deze bedrijven noodzakelijk om de kwaliteit te blijven borgen en in te kunnen spelen op de veranderde vraag uit de markt.

Innovatie klinkt als een belofte naar de toekomst. Problemen los je op door een beroep te doen op innovatie. Innovatie heeft altijd te maken met een ontwikkeling van iets nieuws. Bijvoorbeeld het ontwikkelen van het internet is een innovatie die in korte tijd de wereld veranderde. De ontwikkeling van de mobiele telefoon was er ook zo eentje. Nu staat de kunstmatige intelligentie voor de deur als gamechanger.

Met veel plezier heb ik altijd in de jachthaven van mijn familie gewerkt. De jachthaven had vaste ligplaatsen voor boten, staplaatsen voor caravans, botenverhuur en horeca. Je zou denken dat je dan aan een gastheer genoeg had. Echter ‘de politieagent’ was er ook. Niet alle bezoekers kenden de (ongeschreven) regels van het bedrijf.

Nog één week en dan loopt Nederland hopelijk uit voor de verkiezingen. Dit maal, op 15 maart 2023, kun je twee keer stemmen, zowel voor de Provinciale Staten als voor de Waterschappen.